شاهکار ادبی فلسفی
نیازی مبهم مرا به خواب می خواند
از شدت نورهای بی سروتهی که هرثانیه پیکرم را می فشارند
خواب مرا نمی برد
از ترس هجوم افکاری خوش
سر فرو برده در محملی دژ
خواب مرا نمی برد
من ز افکار خوش بد ندیدم
جز به دام افکندن خواب و هوشم
این اندیشه های به ظاهر خیال انگیز
برای من اند کابوسی خوف انگیز
که راز راه زندگی را مخفی
در میان لذت شبهای درد آلود ابلیس سرشت آن واهی آغوش یاغی
خوابم را از من گرفته و سالهاست که عقلم را به اسارت در آورده اند
هر چند نفهمیدم وبا خیال عقل
چقدر به این انوار شیطانی بی پروا نگرانم
آن زمان که باید بمانندم در ظلمت و سیاهی چراغ کجا بودند
کو آنهمه ادعا و دوستی
شرافت و عشق ودوستی بر زبان و
جدایی تمسخر و خیانت در سر
به آنها می گویم بروید که دیر آمدید
بروید که من با تنهایی خو گرفته ام
به هم قطارانطان به همه ی دنیا بگویید
در جوش وخروش و نیاز تنهایم گذاشتید
پس اکنون مرا در خلوت آرامشی هوشمندانه تنها گذارید
بیزاری من ازدوست نماهای روبه صفت گرگ خو پایانی نخواهد داشت
بگویید بنویسند
او که تا آخرین نفس جنگید زمان آرامش و مرگش فرا رسید
ازمن ساده گذشتند ولی من ساده تر خواهم گذشت
خائنین و کاذبین در هم دگر خواهم شکست
بگذارید بگویندتمام عمر را جنگید
چون آن ترسو از به زانو در آمدن وحشت داشت
بگویید مرا سرپا خاک کنند
این شاهکار بالایی کار خودمه لطفا نظرتونو در موردش بگید!!!!
کلمات کلیدی :
